Mammà

di Raffaele de Seneen 

(Accaparrète – Si ricomincia)
Rìre che l’ùcchije
quànne ‘i dàche ‘a ciucculàte,
è cannarùte de bescòtte e de gelàte,
‘sta criatùre che mo’ tòcche già i cìnd’ànne
n’avrà lavàte pannulìne quànn’ije stève ìnde a’ ‘mbasciànne!
I fainèlle, i fìche sècche, ‘a ‘ndrìte ‘e tìmbe sùije,
i caramèlle lustràte,
’na sc’kàppe de cupète da Madònne d’Incurnàte.
Ije so’stàte cchiù affurtunàte:
l’òve sbattùte, u’ turtanìlle, ‘a cutugnàte.

“Màgne ch’è crèsce!”
Me decève ògne matìne,
‘a zùppe ‘u làtte prònte sòpe o’ tàvele ‘a cucìne.
E dòpe cìnde si ripigghjie n’ata vòne a ùne:
‘a pupatèlle de zucchere pi’ delùre ‘ncùrpe,
u’ pànecuttìlle ca’ frònne du laùre,
u’ semulìne, ’a scòrze ‘u pàne p’annussà i gengìve,
‘i mellechèlle de pàne a ùne a ùne,
evògghije p’arruà ‘e maccarùne!
Facìme ‘u scàgne cùme a San Guglièlme e Pellegrìne:
ije fàzze ‘a màmme, e tu fa ‘a bammìne

                                                                          28 – ottobre – 2014

COPYRIGHT © 2014 TUTTI I DIRITTI RISERVATI